Πόσες φορές επιδίωξες να αφήσεις πίσω σου μια κατάσταση κι όμως κατέληξες να επαναφέρεις τη σκέψη σου σε εκείνο το συγκεκριμένο γεγονός το οποίο βίωσες και που σε πόνεσε ή σε πλήγωσε τόσο πολύ..;
Μήπως θα χαρακτήριζες τον εαυτό σου ως έναν άνθρωπο με θετική σκέψη και καλές προθέσεις προς τους άλλους ανθρώπους που όμως, παρόλα αυτά, έρχεται συχνά αντιμέτωπος με δύσκολες καταστάσεις που μπλοκάρουν τη ζωή του σε κάποια θέματα με αποτέλεσμα να μην μπορεί να προχωρήσει στο ..επόμενο κεφάλαιο;
Ίσως πάλι να ανήκεις στην κατηγορία των ανθρώπων, οι οποίοι αρνούνται να αποδεχτούν κάποιο δυσάρεστο γεγονός ή δυσκολεύονται να αναγνωρίσουν την σημασία της ουσιαστικής ίασης της «πληγής» που έχει δημιουργηθεί, προτού αναδιαμορφώσουν την πορεία της ζωή τους με νέες βάσεις.
Κάποιοι άνθρωποι αφιερώνουν ολόκληρη τη ζωή τους σε μια αέναη, ματαιόδοξη όμως, προσπάθεια να γίνονται αποδεκτοί από τους ανθρώπους του περιβάλλοντός τους. Κάποιοι άλλοι είναι κυνηγοί της φιλοδοξίας και της υπέρβασης του εαυτού τους, θέτοντας νέους και συνήθως αόρατους στόχους. Υπάρχουν άνθρωποι που στην προσπάθειά τους να ξεφύγουν από το τραυματικό παρελθόν τους, καταλήγουν να χάνουν τον εαυτό τους μέσα από έναν διαρκή αγώνα να καλύψουν το κενό μέσα τους. Κάποιοι τρέπονται διαρκώς σε φυγή.
Κι όμως, η λύση δεν είναι στο να φεύγεις και να αποφεύγεις να διαχειριστείς τα τραύματα του παρελθόντος. Το παρελθόν όπως και το παρόν αλλά και το μέλλον, αποτελούν δικά σου κομμάτια. Κομμάτια της δικής σου ζωής. Αν δεν τα αποδεχτείς, αν δεν μείνεις σε κατάσταση θάρρους και ηρεμίας να τα παρατηρήσεις, να τα αναγνωρίσεις, και να δεις με καθαρότητα του νου, ποια μαθήματα έχουν να σου δώσουν, είμαι σχεδόν σίγουρη πως τα τραύματα του παρελθόντος θα συνεχίσουν να εμφανίζονται ως εμπειρίες του παρόντος και του μέλλοντός σου. Και παρότι οι χαρακτήρες ίσως να είναι διαφορετικοί, το σενάριο το οποίο θα παίζεται, θα είναι το ίδιο, μέχρι την στιγμή που θα νιώσεις έτοιμος/η και θα πάρεις την απόφαση να το κοιτάξεις κατάματα και να δεχτείς να λάβεις το ..μάθημα το οποίο θέλει να σου δώσει.
Στον αποχαιρετισμό μιας κατάστασης ή ενός προσώπου που σε πλήγωσε σχεδόν πάντα αποχαιρετάς κι ένα κομμάτι του εαυτού σου που είναι έτοιμο να μετουσιωθεί σε κάτι νέο, πιο εξελιγμένο. Σαν την κάμπια που αφήνει το κουκούλι της και γίνεται πεταλούδα. Είναι καθοριστικής σημασίας να βιώσεις αυτή τη διαδικασία με αποδοχή, αγάπη και συμπόνοια, καταρχάς, ως προς τον εαυτό σου και στη συνέχεια, ως προς τον άνθρωπο ή την κατάσταση από την οποία επιθυμείς να αποδεσμευτείς.
Μια πολύ αποτελεσματική μέθοδος είναι να διεισδύσεις στα συναισθήματα που κρύβονται πίσω από τις προκλήσεις και να εργαστείς σε αυτά, από την θέση του παρατηρητή. Έχω ανακαλύψει κυρίως μέσω της επαγγελματικής μου πορείας πως όσοι άνθρωποι αφιερώνουν ουσιαστικό χρόνο στην εργασία των συναισθημάτων τους, βιώνουν έναν μοναδικό συνδυασμό μετασχηματιστικής επιρροής, όπως είναι για παράδειγμα η αίσθηση της χαράς, της υπερηφάνειας και της αυτοκυριαρχίας. Είναι σαν να ανακαλύπτουν μια εσωτερική δύναμη η οποία αναζητούσε την κατάλληλη συνθήκη για να εκφραστεί σε πραγματικό χρόνο, στην κατάλληλη στιγμή.
Μέσω αυτής της διεργασίας γίνεται εφικτή η ανάληψη της προσωπικής ευθύνης του ιδεατού εαυτού. Επιπλέον, λειτουργεί ως μηχανισμός ενεργοποίησης μιας νέας δυναμικής μέσω της οποίας, νιώθοντας πλέον απόλυτη εμπιστοσύνη και σιγουριά για τον εαυτό, ανοίγει ο δρόμος προς την δημιουργία και υλοποίηση ενός νέου πλαισίου επιθυμιών.
Γι’ αυτό φρόντισε να συν-χωρέσεις τον εαυτό σου για το ότι σε «άφησες» να βιώσεις ένα τέτοιας μορφής τραύμα. Νιώσε συμπόνια και συν-χώρεση για τους ανθρώπους που σου προκάλεσαν αυτό το τραύμα. Δώσε χώρο στην ψυχή και το μυαλό σου, να αποδεχτεί ό,τι συνέβη, με όποιον τρόπο συνέβη και τέλος, συμφιλιώσου με το παρελθόν!
Κοίταξε πίσω σου, χαμογέλα ..και κλείσε την πόρτα! Αλλά κυρίως ..κάν’το με αγάπη!
Εάν νιώθεις πως χρειάζεσαι περισσότερη καθοδήγηση σχετικά με την διαχείριση ενός τραυματικού παρελθόντος, μην διστάσεις να επικοινωνήσεις εδώ μαζί μου.
